Weer mooie gastlessen vandaag, dit keer bij mijn tweede Schoolschrijver-school, de De la Reyschool in Den Haag. En twee schrijfworkshops: haiku schrijven en dialoog schrijven.
De kinderen van groep 4 en 5 hadden bérgen vragen voorbereid. De mooiste/grappigste:
– Hoeveel mensen denkt u dat uw boek kennen?
– Hoeveel boeken maakt u per jaar?
– Heeft u zelf zo’n boekdrukmachine?
– Heeft u een baas?
De haiku-les met kinderen uit groep 6 en 7 duurde uiteindelijk best wel kort, doordat het lang duurde voor iedereen eindelijk bij mij was, en een pen had, en zat. Maar na mijn uitleg en nadat ik wat haiku’s had voorgelezen, gingen de kinderen als een speer (of: als speren?) en schreven in korte tijd een heleboel haiku’s. Allemaal anders, sommige grappig, andere serieus. Van vijf haiku’s heb ik foto’s gemaakt, en ik mocht ze hier publiceren. Met dank aan de schrijvers: Levi, Robin, Jip, Cas en Ava.
Lezers van mijn blog, laat in reacties hieronder weten welke haiku je het mooist vindt, en waarom (ik post alleen aardige, zinvolle reacties). Dat vinden de kinderen vast leuk. Hopelijk blijven ze haiku’s schrijven…
Ik kan niet kiezen, ik vind ze alemaal prachtig en bijzonder!
O jee, wat een talenten. Ik kan niet kiezen! Die van Levi is heel persoonlijk. Mooi! Die van Robin vind ik heel poëtisch, alleen de titel al! Jip heeft vertrouwen in de toekomst. Fijn! Ik houd ook van die van Cas, want ik houd net als hij van Griekenland. En tot slot Ava: wow, heel mooi. Wat een mooie herinneringen zullen bij deze dichter bovenkomen bij het herlezen van het gedicht.
Toevallig heb ik vorige week ook haiku’s gemaakt met leerlingen. Ontzettend fijne dichtvorm.
Dank voor jullie reacties!
Kinderen, als jullie dit lezen, Tiny en Marlies zijn ook Schoolschrijver en schrijver, dus hun complimenten tellen dubbel.
Als je op hun namen hierboven klikt kom je bij hun websites, daar vind je ook info over hun boeken.
Groetjes, Claudia
PS: Ik kan ook niet kiezen hoor. ;-)
De haiku van Ava vind ik fantastisch mooi, ondanks het trieste onderwerp. Erg goed in woorden getroffen sfeer en gevoel. Komt professioneel op mij over. Het is voor mij de beste, dus winnende haiku.
Dank voor je reactie, Peter.
Het is geen wedstrijd en het gaat niet om winnen, maar het kan natuurlijk dat de ene haiku je meer aanspreekt dan de andere.
Het is interessant voor de kinderen om te horen van lezers wàt er aanspreekt, zoals jij dat nu beschrijft.
En wat een lezer aanspreekt zegt vaak ook iets over de lezer zelf.
Groetjes, Claudia
Deze van Robin heb ik bij de gedichten gevoegd over wateren en grotten, die op mijn kast staan. In zijn haiku herken ik mezelf van toen ik als tiener in de jaren 1970 al een milieubewustzijn had en het feuilleton ‘De Kat’ bekeek waarin een man verkleed als kat de strijd aanbond met de lokale watervervuilende fabriek mijn lievelingsfeuilleton was.
Dank voor je reactie, Marleen.
Dit blog is al van een tijd geleden en ik vind het mooi om te weten dat deze haiku’s nog steeds worden gelezen, en dat ze mensen kunnen raken.
Hopelijk leest Robin mee…
En hopelijk won de kat?
Groet van Claudia