Ode aan traagte

Als je zo oud bent als ik

Kent het leven weinig geheimen meer

Ik heb het rondje gemaakt

Ik weet hoe je een goed glas wijn drinkt

Hoe je oesters eet

En hoe je een brommermotor uit elkaar haalt

Dat is fijn

Het is fijn om oud en wijs te zijn

Want dat ben ik: wijs

Het lijkt misschien raar om van jezelf te zeggen dat je wijs bent

Maar ik ben zo wijs om niet vals bescheiden te zijn

Kijk nou, die kinderen

Hoe ze dartelen tussen de bomen

Hun jonge vlees openhalen aan distels en boomschors

Met hun tong uit hun mond

Als ik niet zo stijf was zou ik meerennen

Vroeger rende ik als een god

Alsof ik vleugels aan mijn enkels had

Het ene moment was ik hier, het volgende daar

Ik rende mezelf voorbij

Ik verbaasde mezelf

Nu verbaas ik mezelf met mijn traagte

Maar dat is mooi

Traagte

Traagte wordt niet genoeg geprezen

Traagte is kunst

Ik neem me voor elke dag trager te worden

Trager en trager

Tot ik stil sta

(Tekstfragment uit Sparagmos, voorstelling op Terschellings Oerol 2006.)