Kleine dingen die goed gaan

In een telefoongesprek met vriendin Marieke stelden we vast dat we vaak zo serieus zijn. Zij werkt als coach met mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt, en ik als leesbevorderaar op scholen met veel taalzwakke leerlingen. We voelen ons verantwoordelijk, soms té. We zien vaak dat er eigenlijk iets zou moeten veranderen in de maatschappij als geheel of in bepaalde structuren, en dat het werk dat wij doen een druppel op een gloeiende plaat is. Daar kun je knap moedeloos van worden! Heeft het eigenlijk wel zín, wat ik doe? Als ik voor mezelf spreek: lukt het me als Schoolschrijver wel om de hele school enthousiast te krijgen voor lezen, inclusief ouders en leerkrachten? Dat is het streven, maar eigenlijk is het een onmogelijke opdracht. Je kunt nooit iedereen bereiken. Ook niet in je lessen, er zijn altijd kinderen bij wie de boodschap niet aankomt, of die weinig leren van je lessen doordat ze met heel andere dingen bezig zijn.

Waarschijnlijk is dit gevoel van verantwoordelijkheid en moedeloosheid herkenbaar voor veel mensen. Ik weet niet of het op te lossen is, maar wellicht kunnen we het wel wat lichter maken, door onszelf te trainen anders te denken. Zo bedachten Marieke en ik dat we vaker blij moeten zijn met kleine stapjes, met de kleine dingen die we wèl bereiken. Een open deur van jewelste natuurlijk, maar toch, je moet dat dan wel nog doen.
Op twitter las ik dit bericht @Jezzebellz (25 maart):
“Even iets zweverigs. Ons brein is geoefend om nare berichten te herhalen. Helaas maakt dat ons niet gelukkiger. Oefenen de leuke dingen te herhalen of herinneren doet dat wel. Een paar tweets over wat goed gaat of leuk is is dus echt een pré om ons beter te voelen en goed te doen.”
We kunnen elkáár dus ook beïnvloeden met zware of lichte gedachten en berichten…
Ik ga dit nu meteen oefenen en uitproberen, voor mezelf. En wie weet kan ik jullie ermee aansteken.

Een lijstje met dingen die ik de afgelopen tijd heb bereikt als Schoolschrijver:
– Een juf vertelde me dat een meisje in groep 5/6 had gezegd dat ze een verhaaltje ging ‘herschrijven’ (dat had ze van mij geleerd).
– Een andere juf wilde graag meer weten over creatief schrijven met kinderen, omdat ze van de kinderen had gehoord dat ze mijn lessen leuk vonden en dat ze het schrijven beter begrepen doordat ik ‘vragen stelde’.
– Een jongen in groep 7 kwam uit zichzelf melden dat hij thuis een gedicht had geschreven (over de zon, zie eerder blog).
– Een jongen uit groep 6 zei dat hij twee van mijn boekentips had gelezen: Ik zoek een woord (een gedichtenbundel, helemaal uitgelezen!) en Ronja de roversdochter. En een meisje las Joke van Leeuwen, een schrijver die ze anders waarschijnlijk nooit had leren kennen.
– Na het voorlezen van het begin van Blote handen (van Bart Moeyaert), als voorbeeld van een spannende scène, riepen meerdere kinderen: ‘Wil je alsjeblieft dóórlezen?!’
– Toen ik na de Quiz ‘Vroeger-nu-toekomst?’ de boeken liet zien waaruit de fragmenten kwamen, en zei dat de kinderen de titels en auteurs konden opschrijven als ze de boeken wilden lezen, déden veel kinderen dat, enthousiast.
– Toen bij groep 5 het belletje van de timer afging, wilden de kinderen niet stoppen met schrijven, zodat de juf maar snel de timer weer aanzette. Geweldige concentratie, hele klas in de schrijf-flow!

Kijk, dat is toch een mooi lijstje… en dan heb ik nog niet alles opgeschreven.
Vandaag kwam er nog een mooie verrassing, na mijn derde en laatste bezoekje aan groep 3 kreeg ik van de juf en de kinderen hun boek: ‘Het dierenboek’ (dat ze trouwens zelf hadden gemaakt, zonder mijn hulp, maar misschien ook een beetje geïnspireerd door mijn lessen), met daarin een dier (tekening + verhaaltje) van elk kind, en voorin een lief bedankje. En met een echt omslag, met daarop trots de namen van alle ‘Auteurs & illustratoren’.
Ik weet eigenlijk niet of ik dit nog wel ‘klein’ moet noemen…

Probeer het ook eens: opschrijven wat goed gaat. En tip me even, zodat ik het kan lezen.


zelf een boek maken groep 3 dierenboek leesbevordering leesplezier De Schoolschrijver blij zijn met kleine dingen positief denken verantwoordelijkheidsgevoel
This entry was posted in Over De Schoolschrijver, Over onderwijs en lesgeven, Persoonlijke berichten and tagged , , , . Bookmark the permalink.

One Response to Kleine dingen die goed gaan

  1. Peter Jong says:

    Goed bezig, Claudia!
    Positief denken, positief leven!
    Dit is de titel van een handzaam en leerzaam boekje van Jeffrey Wijnberg en Tatjana Kratochvil. (Volgens mij niet meer verkrijgbaar. Helaas.)
    +++++++ kus, Peter

Geef een reactie

Jouw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.